wyniszczać się

wyniszczać się
несов.
1) истребля́ть (уничтожа́ть) друг дру́га
2) (wycieńczać się) изнуря́ться, истоща́ться

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "wyniszczać się" в других словарях:

  • wyniszczać się – wyniszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyniszczać samego siebie, niszczyć własne zdrowie, siły itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strasznie się wyniszczasz, paląc tak dużo papierosów. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zabijać się — I – zabić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} popełniać samobójstwo; odbierać sobie życie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabić się z miłości, z tęsknoty. Coraz częściej zabijają się dzieci. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tępić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się tępym, tracić ostrość; stępiać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piła szybko się tępi na twardym drewnie. Tępią się ostrza golarki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyniszczyć — dk VIb, wyniszczyćczę, wyniszczyćczysz, wyniszczyćniszcz, wyniszczyćczył, wyniszczyćczony wyniszczać ndk I, wyniszczyćam, wyniszczyćasz, wyniszczyćają, wyniszczyćaj, wyniszczyćał, wyniszczyćany 1. «unicestwić, wyplenić, wytępić, wytrzebić» Grad… …   Słownik języka polskiego

  • toczyć — ndk VIb, toczyćczę, toczyćczysz, tocz, toczyćczył, toczyćczony 1. «obracając posuwać coś; przesuwać z miejsca na miejsce na kołach, na rolkach itp.» Toczyć beczki. Toczyć kulę śniegu. Toczyć koło od wozu. Toczyć kamień. ◊ Toczyć oczami, okiem,… …   Słownik języka polskiego

  • gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… …   Słownik języka polskiego

  • gnoić — ndk VIa, gnoję, gnoisz, gnój, gnoił, gnojony 1. «uprawiać ziemię gnojem; nawozić» Gnoić glebę, pole. 2. «powodować gnicie, dopuszczać do gnicia» Gnoić nie wysuszone siano, zboże w stodole. przen. posp. a) «zanieczyszczać, brudzić» Gnoić… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»